Пишуе Киро Солар
Куманово е славно по много работе, а посебно смо си надарени за вицови и мајтапи. Памту од мое време повише, први мајтапчие по Куманово што беа способни да те насмеев до слузе сас некој виц. На њима не можеше да ги се замери и т’га кт ед’н ист виц ќе га повтара по сто пута, зашто беа мајстори убаво да кажуев, а и да га накитив виц да не биде ептен бајат. Не ги тангираше много што некој ќе рече: еее, стар виц-стара будала. Разбира се, у тој време како и с’га, на цену беа мрсни вицови, ама и вицови на свој рачун. На пример:
ФИЌО НЕ Е МУВА
Отишја кумановац у Скопље сас “фиќу” и си га паркираја на некое празно место. Ишја што ишја по Скопље, акаја по дуќани, седнаја малко на чашку ракију, и ќе си поваѓа за Куманово. Иде накуде “фиќу”, чука се по џепови за кључеви, кд гледа нема га “фиќо”. Трља очи, фаќа га паника, абре-убре, нема га авто! Ај беља чеша се по главу кумановац.
Абе, другари, нема ми га авто – прашуе некои фиљан људи да не знаев нешто, а они му викав: А батко, однесе га паук твоега “фиќу”. Амн бре људи, па ја овдека “фиќу” паркира а не муву – чуди се кумановац и чеша се по главу.
КУМАНОВАЦ У АУТОБУС
Некој друг кумановац качија се на двоспратни автобус што едно време возесва по Скопље. Качија се на горњи кат од автобус, седнаја си и држи се шипку пред њега. Ама не се држи како што даја Господ него стиска онуј шипку-ќе гу скрши. Улаза едн скопљанац па му вика: де бре кумановац пушти ја малку шипката, што ја стегаш толку мајката. Ги гледате ли луѓето долу како мирно седат. Ама л’ко ги е на њима доле к’д си имав шофера.
ТРИ ФАЗЕ НА ПИЈАНКУ
По старо Куманово много биле популарни вицеви за пијанице. Седив такој у кафану два сараоша и едн држи стручно предавање за пиење. Знаеш у пијанку има три фазе. Не збори бе, а које са? – прашуе другар.
Прва фаза ти е кд од кафану искачаш лазееќе на све четири. Друга фаза ти е кд искачаш од куќу лазееќе и не знаеш куде ти е куќа, па прашуеш људи куде ти е куќа. Треќа фаза ти е другар ,кд искачаш од куќу лазееќе, прашуеш куде седиш, другар ти те води дома, а ти га уведуеш унутра и му објаснуеш овој ми е дневна соба(хик), овој ми е дневна соба и трпезарија(хик), па га водиш у спалну собу и му викаш овај што лега у кревет е жена ми, а ов’ј што лега до њума, тој сам ја.
ОПКЛАДА ДРУГАРИ
Еве едн наводно истински. Само не ме терајте да спомињам имиња. Нели иде шваљер куде шваљерку у “Циганско сокаче”. Распашуе се и почиња работу. Арно ама ете ти га муж на врата, а наш шваљер брзо аљишта у руке и рипа преко џам. Бега гол преко улицу сас гаќе у руке, гледав људи и се смеев, а некој вика ееј полка бе, куде летиш како пред пушку, па јоште гол.- Опклада другари, опклада! кусо одговара шваљер и продужуе да бега.
НАРОДНИ ХЕРОИ
Кумановци одувек биле шетани људи, много путувале по странство, а највише у Бугарију. Кажуев за Војко Боксера, иначе стар мераклија на чашку. Е,иде он у Ќустендил, улаза у кафану, застануе на шанк и си наручује ракију. Едно време гледа з’т пред њега висив слике на лопови што ги тражи милиција. Цврцка си наш Војко, па нема-нема тики гледа у слике на з’т и му се обраќа на келнера: абе братко, овија народни херои ли су ви?
ЗВОНКО ШУМАН И БАКТЕРИЕ
А знаете ли га Звонка Шумана? Добар човек и шалџија, Бог да му душу прости. Директор на претпријатие “Биљана”. Едн работник да му се улизуе му вика: Абре директоре што убаво изгледаш. Пуцаш од здравје. Абе, нормално, ја свако сабајле штом стану зимам теглу сас мед и лапнују по едну лажицу-одговара Шуман. И знаеш, чекам едно пет минута, чекам да се соберев бактерие на мед па акнују едну чашу ракију да ги потрују такој на куп.
