Овој е ново доба женскиње моје убаве. У њега идеалан мушкарац е он’ј кој заработуе повише отколко жена може да потроши, а идеална жена е онај која може да најде такву будалу! Далеко од тој дека сугерирам да се живи како у индијански шатор, али бар Бик који седи, седи и ќути откако е дошја од лов, не е Вол који пије откако ги прошја сви биртије.
Ако некад гу спроведемо агенду за родову еднаквост, сви по куќу ќе добиев чир на желудник и ќе се уништи теорија за изгубену чарапу у веш машину…
Дали сте приметиле дека на сваку интернет страницу за историју на женски права се појавуе линк што води до термин фемизизам? Не сам ни ја. Можда затој што га знам виц од 80-ти године:колко феминистке може да променив сијалицу? – ниедна, феминистке не можев да променив ништо. У Америку, на почетак на 20 век, фокус беше на законски права на жене и движења за женско искуство у политику, работу, фамилију, како и женску сексуалност;на крај на 70-ти године почнасва да се тражив еднакви права и поголема лична слобода за жене за да, негде на сред на 90-ти године од прошли век, организиран активизам продужи и застане на изјаву на Доналда Трампа кој на новинарско прашање: која е ваша позиција за права на жене и њини проблеми?, беше одговорија: – Глеј батка, ја познавам много жене и они сви су сас некои проблеми, кое ти е друго прашање?Одземало би ни пуно време да ги споредимо права на староседелке Американке, односно Индијанке, сас права на Европејке од нордиски земје, а камоли сас права на Балканке. За илустрацију само, жена од Вајоминг како му готвила у котле на Бика који седи и жена од Данску на точак како живела у „отворен брак“ сас Ерика и Ханса и жена од Сурдулицу како му прала гаќе и му мила ноге у леген на Војислава, едноставно, не може да се долови. За други етнички групе, реч женски активизам мислу дека е још увек и срамота да се изговори по некои села од разбиен тип. Тамо не смее ни ов’ј виц да се каже: На конгрес за женски права у Југозападну Македонију, стануе жена од Скопје и вика: жене, донела сам резолуцију пред некој месец више да не му готву на мужа ми. Прв д’н, гледам не се буни, друг д’н си ќути, треќ д’н ме чека од работу сас ручак и од т’к еве га само он готви!Огроман аплауз и одушевљење се шири низ публику. Друг говорник (не се вика говорница за женско, сори) е госпоѓа од Велес која споделуе исто искуство сас њојнога мужа, али за резолуцију да не га пере више. Исто не видела промене и треќ д’н он почнаја да пере и за себе и за њума. Аплауз наравно, за големо достигнуќе. На крај стануе жена од Лопате и фали се дека исто престанала да му готви и да га пере мужа. Прв д’н не видела ништо, друг д’н исто ништо, али треќ д’н почнала по малко да гледа на едно око. Ако некад гу спроведемо агенду за родову еднаквост, сви по куќу ќе добиев чир на желудник и ќе се уништи теорија за изгубену чарапу у веш машину затој што чарапе више нема да имав потребу мистериозно да исчезнуев и ќе си останев у пар, исто како и поединци у едно урамнотежено општество. Агенда на луди феминистке не смее никако да се спроведе ни због теорему за капак на вц шољу јер људи ќе научив да ги земев предвид и потребе на други и соодветно да га приспособуев капак спрема пол на укуќани, што опасно ќе доведе до похармоничан соживот у едно семејство. Парадокс на жену која паркира е од увек било само метафора за могуќности у општество. Како што свак заслужуе еднакву шансу да најде паркинг место, посебно у Куманово, без разлику нели, на пол, такој свако људско биќе треба да има исти приступ и до ресурси у сви аспекти на живот. Приступ до дечка сас бе-ем-ве, на пример, треба да биде лишен од сваку помислу за дискриминацију на женски род. Овој е ново доба женскиње моје убаве. У њега идеалан мушкарац е он’ј кој заработуе повише отколко жена може да потроши, а идеална жена е онај која може да најде такву будалу!Далеко од тој дека сугерирам да се живи како у индијански шатор, али бар Бик који седи, седи и ќути откако е дошја од лов, не е Вол који пије откако ги прошја сви биртије.
На Данкињу па најубаво ќе искочи дека ву е. Не му готви на Ерика, не га пере Ханса, ама не ни иде по конгреси за женски права и слободе да ву аплаудирав. Јане га точак и ич не ву чуе ни за деца, нити па се замара што да ву купи на свекрву за осми март. Тија битке су ву добиени и заверени у предбрачан договор. Слободна е и кредит да му земе на било кога од овија двоица клапчовци. На нас, сас дадени и/или злоупотребени права остануе ни да размислимо за две работе: Како да ги васпитамо ќерке у овија луди године да бидев добри жене, мајке и снашке и како да ги саветуемо синови да не ву га затварав лево око на жену, нарочито ако е спремила говор за Конгрес на родову еднаквост. Туго, док га пишуеше овој, дома снема струја, а Вол који пије падна од столче. Одма дојде мајка му од дољни спрат да види како ву е синче. Те гу од сабајле не ми збори. Можда затој што ву купи за осми март Драцену (свекрвин език), саксиско цвеќе од „Нолину“. А, оно сас едни дугачки и шиљасти листови, преубаво! Свекар ми ми само кимна. Вол отиде да слави сас жене од његову фирму. Прекрасан празник, али не поубав од сви вас мои верни читателке.
Сакам ве и мислу на вас. Не се предавајте. На ниски страсти и превисоки циљеви.
Ивана Аткинс
