…Стотине године становници на Нов Рим су мислеле дека не постои погадно племе од Печењази. Збориле су дека сам ѓавол ги е пратија да ги плашив грешници у царство. Све е тој трајало до момент к’д пред ѕидине не су се појавиле Кумани. Више ништо не е било исто… – овакој га плаши Манипени од Тромеѓу нашега Џон Смита, пред он да отиде на специјалну мисију у Куманово. Какав тајни задатак е пред њега, не сте ни свесни.
-„Драга Најар, зашто сам ја у Вечити град?“
-„Господине Смит, имате тајни задатак да га спасите свет.“
-„Значи ништо ново“- одговара замислено Смит.
На Џон Смита му е све јасно. На инсистирање на Најар, разговор треба да га наставив на унапред договорену локацију. Заедно, како емотиван пар, слични на иљадници заљубени туристи, идев у кафиќ куде треба да се преземев инструкције на тајну организацију. Мала шетња по Via Corso и друга улица лево. На 200 метра е Antico caffe Greco. Кафетерија од 18-ти век. Што би кажале Римљан, јучер отворен дуќан.
Најра наручуе кратко еспресо, а Смит затворену флашицу киселу воду „San Pellegrino“. Конобар не знае дека е тој стара школа, некој да не га отруе на евтину финту. Опрезност е врлина на свите тајни агенти.
Најар отвара папку и почиња да чита садржину. Нешто као потсетник пред детаљни инструкције. Симнуе ги наочаре како Шерон Стон гаќичке у „Ниски страсти“ и сас убитачан поглед почиња разговор. Потачно, тој е монолог за било кога, али к’д е жена ед’н од саговорници, тој се од куртоазију вика дијалог: „ Идете у егзотичну земљу, наваѓа се на Балкан, на земљу крви и меда. Место кое е одредено за операцију од најголем ризик е Куманово. Занимљиво место, занимљиви људи. Спрема информације што ги имам, такво место нема да сретнете нигде у свет. Ништо не смее да ве изненади. Не тражите логику затој што логика не постои тамо. Град, ако такој може да га кажемо, е уништена и упропастена касаба од бандити, локални политичари, транзицију и тужну историју. Али тој нека не ви помути размишљање. Он е и даље жив. Функционира спротивно на свите правила на економију. Град ги побива свите закони на физику. Кумановски троугао е место куде што е све релативно. Највероватно Алберт Анштајн к’д гу е правија своју теорију на некое путовање сас прву жену Милеву га е посетија овој место. Могуќе и Милева да има кумановско потекло од бабу Дивну, преко страну на мајку ву. У свак случај, бидите спремни на све. Затој сте гу прошле и обуку.“
„Бија сам и на поопасни места.“ – одговара Џон сас самоуверен глас.
„Туј те чекам“ – продужуе Најар. „ Ја сам ангажирана управо за ов’ј ваш одговор. Забравите га самопоуздање. Спрема списак ви сте биле у Северну Кореју, у село Tongp a-dong у ликвидацију на генерала Сунг Мина; ослободување на француски таоци у Колумбију, киднапирани од страну на ФАРК. Срушиле сте гу владу у Ел Салвадор. Прв кој е успеаја да га подмити Раула Кастру на Кубу. Воѓа на тим у акцију на амерички фоке у Пакистан за апсење на Осаму бин Ладена. Не сакам да цитирам акције у Ирак, Сирију, Нигер, Мадагаскар…….“
„У реду. Претворија сам се у уво. Привлечесте гу моју комплетну пажњу.“
Најар га своеглаво продужуе дијалог, како да е жена која прави нокти док ву муж шоферира по ЕУ:„ Забравите на сви мисије на кои сте биле. Сконцентрирајте се на податци што ке ги добиете и сватите га овој како најважну мисију на ваш живот. Утувите у главу едну реченицу: у Куманово ништо не е како изгледа на прв поглед“.
Хмм. Занимљиво. Ќе запознам интересно место и фасцинантни људи.
„Пред да добиете подетаљно инструкције, имам још едну причу за место куде идете. Име на град су га добиле по туркиско племе Кумани. У византиски записи има нешто за њима. Да не ги цитирам автори у оригинал, ќе парафразирам. Спрема доступни документи напишани од Јована Скилицу и Михајла Псела, Константинопољ су га опседнувале разни народи. Сви су сакале да ги срушив њини ѕидине. За њима е бија шок к’д се појавија Крум сас његови Бугари. Тој не су личиле на људи. Како демони у људски облик. Али, имало е и полошо. Стотине године становници на Нов Рим су мислеле дека не постои погадно племе од Печењази. Збориле су дека сам ѓавол ги е пратија да ги плашив грешници у царство. Све е тој трајало до момент к’д пред ѕидине не су се појавиле Кумани. Више ништо не е било исто.“
Овај прича малко га замисли Џон Смита. Али, милозвучан глас на Најар га прекина у размишљање:
„Ти, драги Џоне, ќе си имаш работу управо сас потомци на тија Кумани“.
Продужуе…
Пишуе: Баба Ружа
