Наш ванземаљац се толко одомаќини куде нас, што почна да улаза у суштину на политичко битисување. Знае дури и што е дупелижење и кој заменик на помошнога директора тера труднице да одлајкуев „леви“ фб статуси! Срцка е.
Хомо Сапиенси Кумановоенсиси Доместикуси Вулгариси сакав себе да се посматрав како неустрашиви. Кроз историју су забележани како храбри ратници, дивљаци, а и лудаци. Куде су они ступнале, трава се е дебело намучила па да порасне. Згазиле су све што су стигнале: и римљани, и гркљани и авари и хуни и аустроунгари и турци и Бог те пита кога све не. Тепале су све, тргувале сас сви, шверцувале све и дилале свашта, сас осмех што леди крв у жиле, уз: „Да нема некој проблем можда?“.
И супер е све било док су живеле у родовску заедницу. Е, т’к им се десила демократија. И потреба за разни поглавице. А, поглавица се постанувало сас гласање на веќину Доместикуси Вулгариси. Онија кои биднале поглавице, почнале да ги привилегирав тија кои им биле најверни гласачи и дупелижачи, њини деца, блиски роѓаци итд. А, тој куде наши неустрашиви, диви и луди Доместикуси Вулгариси еволуциски га развило ендемски рефлекс.
Седу си у локалну крчму, сркам си телешку чорбу сас љуто пиперче (и жуту, наравно) и не можу да не га чују ш’пкање од астал до мене (зашто сам ванземаљац, па боље чују и виду и мислу и бољи сам љубавник од земљани, али – тој онакој успут га нагласују). Сфаќам дека разговарав за трудну женку сас коју работив у државну службу и за ситуацију на коју ед’н од њима посведочија.
Имале они некоју журку од тип основање на моментално владеачку партију. У радни д’н, у радно време, на рачун на службу, шеф на службу, угледан члан на владеачку партију, организираја да ги почасти свои службеници. Седи озбиљан шеф на чело на биро, а до њега сви испод њега. Крка се некое мезе, точи се и лока некоја ватрена вода. У ед’н момент, шеф га повика име на туј трудну женку и сас показалац гу викне да дојде до њега. Женка, збунета, одма рипа на задњи ноге и приваѓа. Шеф поново употреби показалац, зажмури на едно око, па ву каже:
– Слушам на Фејсбук си га лајкнала пост на онога кретена од магацин…(забелешка: кретен е од другу партију).
Трудна женка пребледе, плод се заврти за неколко степена, па почне да се правда:
– Ма, да, шефе, ама, шефе, много е добар виц, шефе, он га беше напишаја шефе, утепа се шефе, од смеање.
Шеф, там’н да га грицне ребарце, застане и погледне гу сас још поголему гримасу:
– Ти знаеш дека си овдека на определено време, нели?
– Да, шефе.
– И дека разговарасмо да останеш за стално, нели?
– Да, шефе.
– Кој ти беше средија за работу куде нас?
– Ви, шефе, фала Ви још ед’н пут, шефе.
– К’т ти беше термин?
– За три месеца, шефе…
– И после би на породилно, нели?
На женку ву се ст’мнуе пред очи.
– А, тој зависи од чив потпис?
– Шефе, од Ваш шефе…
– Не од лајкови на Фејсбук, нели.
Она га одма докачи мобилан и сас два потеза га избрише лајк.
– Видиш како се ја и ти добро разбирамо, нели.
– Да, шефе.
– Ај бегај.
– Да, шефе, добро, пријатан ручак шефе…
Онија двоица на астал до мене закључуев дека е тој најбоље што е могала да направи и не дај Боже да и они лајкнев нешто што им се свиѓа, а на шефа не.
Ја па си га замислују мужјака Кумановоенсиса Доместикуса Вулгариса од прошли времиња, на кога му улаза у шатор трудна женка и прераскажуе му га так’в свој д’н. Замислују га како га пљука неиспиен г’лт од топло пченично пиво, дограбуе га буздован и иде куде помошника на заменика помошника од помошника на поглавицу. И ако т’ј, после неколко секунде не е завршија на вечни ловишта, сигурно е завршија куде врачара да му гу закрпи фрактуру на череп. Дан’шњи неустрашив мужјак на такву женку, откако ќе гу извреѓа за њојну глупост и срамоту, ќе га проведе вечер бришајќи ги свои лајкови на фејсбук, а остатак од ноќ тражејќи си ги муда. Безуспешно. Док шеф још крка.
Ед’н дамнешан земљанин своевремено кажаја дека треба да се плашимо само од стра. Глупави земљани тој га сфатиле како флоскулу, забрављајќи дека постоив само две врсте на стра: стра да не паднеш и стра од смрт. Све друго е у њину блесаву комформистичку главу. И све док е такој, подржавам гу иницијативу на академију од пред неколко иљаде године одма после астероидан појас меѓу Марс и Земљу да се поставив знаци за строгу забрану на прилаз. Освен за истражувања. И НАЈСТРОГА ЗАБРАНА ЗА КОНТАКТ САС ЗЕМЉАНИ!!!
Кој знае, можда сас тек на време сфатив дека свемир врие од интелигентан живот. Затој што, да не е интелигентан, одамна би се појавија у њин двор.
ПРОДУЖУЕ…
