На нашега ванземаљца му се ипак допада фудбал. Ако си он тврди дека овај игра потекнуе од његову планету, куде што гу викале „шкуфљаз“. Још ако док гледа и навива, некоја женка кумановка му донесе пиво, лелееее…Еве га његов дрим тим. Обратите пажњу на број 10.
Сакаја ја или не, а стварно се труду, силно се труду да не, не можу а да не примету колко су земљани…мислу дека још не сам напишаја: ретардирани глупаци. А, и да сам га веќ тој напишаја порано, еве још ед’н пут „да га подвлечу на почетак на излагање“. Тој колко су у стање да уживав у туј своју, како гу викав „најважну споредну работу на свет“, не постои нигде у познат свемир. Јасно, работи се за – фудбал.
Тој е една игра, то ест непродуктивна активност, наменета за испунување на слободно време или досаду преко разбибригу у вид на трчање на 20 играча (пишују „играчи“ затој што се уздржују, па збор га користу како еуфемизам) по топку на терен предвиден за упразнување на туј активност. Све у циљ на стављање на туј исту топку примарно сас ногу или главу или некој друг екстремитет (ОСВЕН сас руке, што као не е дозволено) у означен облик, сличан на издужени врата сас мрежу, сместени на противнички дел од терен, што свак на свој т’ј облик викан „гол“ – га чував још двоица играчи, кои имав задатак да спречив топка да улегне нели, у т’ј „гол“. И ондак, кој повише пута успее да гу утера топку у противнички „гол“, т’ј е победник. Ок, тој е суштина на игру. Али, тија 22 што гу мавав топку, само су атом на вр’ од леден брег. Оној што остануе од видљиву површину на т’ј леден брег су – навивачи и индустрија која е за њима и због њима створена. (За оној испод видљиво – на ванземаљца му се препоручуе: најбоље да ќути).
Затој што, како што знае цел остатак на свемир, земљани не би биле земљани ако и игру не гу претворив у извор на профит. Треба да се примети дека фудбал е на прв поглед много демократска игра – може да гу игра свак ако има довољно суиграчи, практично свугде и у сваку прилику…А, „наводно демократска“ е до он’ј момент док не улегне профит у разбибригу. Е, туј почнуе друга врста на игру. Игра која не гу мава топку, него големи бројке. Па, такој се организирав разни натпревари, “лиге“, првенства – све у циљ на дрпање на паре, нели.
И такој најду податак од почетак на овуј годину дека „најскуп“ (најбоље платен) играч на фудбал вреди 267.5 МИЛИОНА евра (тој е ед’н вид на земаљски „божанства“ – паре) – годишњо. Отели се тражејќи податак за некога „скупога“ научника и едино што пронајде беше вредност од цирка 200 иљаде тија паре, исто, годишњо. Три нуле разлика измеѓу играча и научника. Некако ме мрзи да спомну за навивачи кои све тој га спонзорирав, трошејќи енормну енергију – значи и паре – на подржавање на „озбиљност и важност„ на све тој. Дали е потребан још некој додатан податак за стање на свест и ментално здравје на земљани?
Прашују се што би се десило к’т би земљани дознале, на пример, дека т’ј фудбал до њима стигнаја од моју планету. А? Како? Овакој:
Пред неколко иљаде године, една туристичка агенција од моју планету беше организирала школску екскурзију до планету Земљу. Створитељ знае зашто се таква непромисленост (да не кажу глупост) беше десила, али – што е , туј е. Евидентно, дешава им се и на најбољи. И, деца како деца, у некој момент почнале да си играв. Што? „Шкуфљаз“. Тој е игра што на моју планету ИСКЉУЧИВО гу играв деца и слабоумни, а сас мали разлике како што е играње и сас руке, „де факто“ се работи за фудбал. Изгледа дека некој примитиван земљанин, кромањонац највероватно, скриен, од жбуњ видеја што се дешава и одушевија се – сас обзир дека е бија примитиван (а, не е немогуќе дека е бија и слабоуман). На деца им се деси незгода у игру да гу изгубив топку. Кромањонац гу најде, отрчи до свое друштво, објасни им сас пантомиму (што и до д’н дан’ска се задржало) свое сфаќање на правила и – еби га…Ете нè туј куде што смо. Мислу, ете ги земљани…
Не тврду дека на моју планету „шкуфљаз“ нема своју публику. Па и на Земљу родитељи сакав да гледав како им се деца забављав, нели. Куде нас се додатно заебавамо правејќи, ми ги викамо „рециклажни тимови“, састављајќи екипе од разни клинци и слабоумници низ историју и слично. А заебанција е у тој кој састави нејнемогуќу екипу – да ги води остали на пиење куде њега дома. И на мене ми се има десено такој да доведу гости, што моју тад’шњу неприпремену женку гу доведе до руб на прифатљиво понашање, али тој е друга прича. Углавном, еве како гу ја састави моју „шкуфљаз“ екипу:
- на гол – Загаламбдије Безухиглув (најголем број на икад примени голови низ уши у историју на свемир)
- Толибол Болитол (легенда бр.1 од градинку бр.5)
- Уштаон Каобуљион (легенда бр.2 од градинку бр.605)
- Будалајлам Китугули (легенда бр. 16 од слабоумницу 32)
- Ногомте Дацвилиш (никаква легенда, него историска забелешка од учебник за слабоумност)
- Чеге Накартевара – Прв (зашто сви позади њега биле недовољно слабоумни)
- Датибог Недобог (најпознат симулант у запишану историју на „шкуфљаз“)
- Аскрибидеон Пратимејл (неопеван слабоумник од слабоумницу 505, познату како „слабоумница сас црту“)
- Ќетевикамтроп Можбиднебиденски (заштитан знак на сви погрешни додавања, иначе од градинку сас непознат број)
- Лука Модриќ (непознато потекло; збореше се дека е ванземаљац, али – никад докажано)
- Ступидон Фатифјака („шкуфљаз“ институција, познат по број – што е немогуќе и да се напише – на промашени голови).
И такој. Толко од мене. Трендовски, толко од мене. Отиде у ладовину да гледам земаљски „шкуфљаз“. Како прав кумановац. Још само да ми некоја кумановска женка направи ручак и донесе пиво, лелеееееееееее…
