Ед’н кишан кумановски д’н (знаете ги онија д’нови к’т не искачате зашто кал е на асфалт до колена, машина за прање ви е у квар, а мајстор е у Немачку), од недефинирани разлози почна, како викав земљани – да сурфам по интернет. Иначе га избегавам т’ј њин изум колко можу, али ов’ј пут беше како од виц за горилу силувача – просто појако од мене. И к’т веќ спомнују „виц“, а живу у град што цело свое постоење га темељи на виц – политику гу претвара у виц, од меѓуљудски односи прави виц, од работу прави виц и од вицеви прави виц – налету на ед’н што не ме толко насмеа, колко ми даде материјал за размишљање. Около тој колко су земљани, да ми се извини на израз: сјебани. У космички размери.
Не знам да кажују вицеви. Т’ј концепт ми е потпуно туѓ, али труду се. Углавном, прича е дека некоја пророчица на млад брачан пар му прорекнала дека ќе има синови. Близнаци. И дека ед’н од њима ќе израсне у генијалнога научника, дури нобеловца, док друг ќе биде певач народњак. Оној, турбо фолкер. Родитељи (интелектуалци) сас посебну пажњу га пратиле раснење на свои синови, стравувајќи кој какву кариеру ќе избере. Чак што више, одлучиле дека онога што се покаже како „турбо фолкер“ ќе га елиминирав (за да не напишу убиев). И такој, едно попладне, од едну од собе на њини синови гласно се заори актуелан „турбо фолк“ хит. Татко у исти момент га дограби пиштољ, улети и испуца неколко метка у сина, ајде да кажемо сина „А“. У т’ј момент од другу собу, на сина „Б“, зачуе се гласно појање на стихови: „ууууубиооооо си пооооогрееееешнооооог чооооооовееекааааа!„
Некои се дури и смеев на ов’ј виц. За озбиљно. Катастрофа. А, ипак, толко земаљски. Зашто?
Земљани, тој ќе им признам и ќе им се поклону, обожавав си ги свои деца. Углавном. На моју планету деца се раѓав сас интелект на земаљскога тинејџера, па, ете да кажемо дека имамо помалко проблеми (забелешка: наши „тинејџери“ су сас помал раст, такој да пол’сно може да се „уведев у ред“ к’т почнев да ги спроведуев тија њини тинејџерски глуповштине). Земљани, у своју силну бригу, свои ги потомци пречесто уалив и сас алиби заштитив, направив ги несигурни и слабо припремени за покасно у живот. Али, много сакав младунци да им бидев спремни за некоју профитабилну кариеру. Што у превод значи – што помалко да работив, а што повише да имав финансиску корист.
И такој, у неколко случаи сам посведочија како земаљски родитељи гугав на свое младунче кое само што пошло у школу: „што сака куре татино да биде к’т порасне?“, па препуни сас очекивања исцерени блеев у њега. А, младунче, како и свако – треска глупости. Те ќе биде астронаут. Или ќе била фризерка. Или би да биде глумац/глумица, шофер на камиони, електричар, козметиичарка, доктор (стоматолог никако, тој им е ужас), архитект, сликар, тв водитељка…ма супер, мислу си ја у себе на глас, стиза ни производна генерација. Слушам, па си помислу: а у кое доба тија одлични клинци пожелив да бидев адвокати? Банкари? ПОЛИТИЧАРИ, ебате!?!
И т’к ми се одговор прикажа пред очи. Онакој како што Створитељ знае да направи – к’т најмалко се надаш.
Не беше толко одамна, немам појма како, али најде се на чудан настан куде што наступи некој главати господин (што значи дека имаше голему главу, како што се за жену сас големи цицке вика дека е сисата, нели), уз тој и сас функцију на претседника на претседништво на централан комитет на сви претседништва на градски универзум (ППЦКСППГУ), кој на најбољи ученици од т’ј исти универзум им одржа буквицу. Мудрослов. Фали ги за успеси, глуши им за понос и славу на свеколику будуќу популацију на коју они ќе припадав и пожеле им…о, Створитељу, добри мој Створитељу…да продужив да бидев успешни затој што на т’ј начин најбољи од њима ќе бидев у могуќност да су дел од градску управувачку структуру, претседници на некои претседништва, а ултра-успешни МОЖДА, значи МОЖ-ДА ќе биднев и претседници на претседништво ЦКСВППГУ.
Да сам ја у кожу на тија младунци, а још не е измислен адекватан збор сас кој би се захвалија на Створитеља што не сам у њину кожу, ја би одма одустанаја од МИСЛИ за некоју производну кариеру. Ма какав електричар, керамичар, ѕидар, бербер, инжењер, атомски физичар!?! Какви бакрачи!?! Има непалци, тибетанци, питајбогаодкуданци кои ќе се бавив сас чистење на ве-це-а, улице и претходно спомнати евтини тривијални занимања! Јасно е куде су паре!!! Ало!!! Дали на некога још не му е јасно?
На мене ми е савршено јасно.
И бидна ми јасно исто дека на овуј планету ву нема спас док имав овакви управители (доваѓам у напаст да напишу „претседници на претседништва“) за зачувување на живот и животну средину. И еве, обеќам му на Створитеља дека ќе биду његов најбољи, најверан слуга, поверан и од унутрашњога непријатеља – само нека ме избави од овдека пред све да отиде у три фини…
Или да ми дозволи да, како веќина од вас, се увалу у некоју лежаљку под сунцобран, да си наручу „sex on the beach“ (иако е повише женско пиење, али к’т е бал, нек е бал) и сркајќи га, низ „рејбанке“ да га посматрам – СМАК НА СВЕСТ.
ПРОДУЖУЕ…
