Краљица е мртва, да живи КРАЉ!
Можда малце и претенциозан наслов за едн спортски догаѓај, ама на крај такој некако се наредисва коцке. Енглези још еданпут покажасва дека не може да се провлечеш низ комплетно првенство и да се надаш на најбоље у финале с’с пацерски фудбал! Шпанци покажасва највише од прв до последањ минут на турнир и заслужено га дигнасва трофеј пред свои навијачи у екстазу, како и онија руинирани и индиспонирани навијачи на Горд Албион што не су похрлиле у најблизак паб да утопив тугу.
Како и да е, спушти се завеса на још ед’н Еуро. Квалитет беше на осредњо ниво (по моју скромну проценку). Чини се дека су некои критичари све повише у право к’д викав дека квалитет на фудбал е у поприличну стагнацију и дека екстремна комерцијализација на фудбал (спорт уопште) е почнала да зима данак.
Онакој ретроспективно гледајќи, стекнуе се утисак дека смо имале на ов’ј турнир репрезентације кои што традиционално негуев офанзиван стил на фудбал (Шпанија, Холандија, Португалија), селекције кои што наступисва с’с поприлично избалансиран стил у одбрану и напад (Швајцарска, Аустрија, Турска). Туј су нормално и селекције кои што негуев стил на спуштање у средањ или низак блок, да чекав грешку на противника и с’с брзу транзицију да угрозив противника (Италија нормално, Грузија како едно од најпријатни изненаѓења на турнир, Украина, Словачка, Чешка, Словенија).
Имаше гу и една категорија на репрезентације кои што су дошле без јасан план на игру, с’с сумњиву селекцију на играчи (Француску и Белгију би ги издвојиа, превише селектирани играчи кои што су слични по профил на игру, позицију, па повишке сметасва едни на други него што су могале да допринесев). Наравно, туј би ги укључија и Хрватску и Србију, и двете су комплетно разочарале, Хрватска због смену на генерацију, а Србија због хаотичан приступ на игру, без правог лидера на терен, а још помалце на клупу.
Покрај Грузију, за пријатно изненаѓење би ги издвојиа и Румуни кои што освоисва прво место у своју групу, покрај Белгијанци, Словаци и Украинци. У нокаут фазу наидесва на расположени Холанѓани, ама генерално имасва солидан турнир к’д се земе у обзир дека немав ни едну ѕвезду у тим. Позитиван утисак су оставиле и Швајцарци, Аустријанци, Турци, селекције што покажасва не само дека имав главу и опаш на терен, него су и одлично водени од клупу.
Да се вратимо и на некои опсервације около финале. Нормално беше и за очекување дека због важност на меч, игра нема да биде ни приближно спектакуларна. Енглези не отступисва од некакву тврдоглаву тактику да препуштив посед на противника и да се ориентирав на чекање на грешку на противника. Виделе смо га тој чак и против Србију после водечки гол, за малце да ги се освети у тек на турнир и против Данци, Словенци. Преживесва ги продужетци против Словаци, пенали с’с Швајцарску, мање-више најбоља партија против Холанѓани, али против овакви Шпанци едноставно не палив овакви трикови. Примисва гол, искористисва прву грешку у одбранбену транзију на Шпанију, Кол Палмер даде сјајан гол 3 минута како е улегнаја у игру. И уместо да почнев да играв, да искористив моментум на њину страну, и без никакву сумњу сув играчки квалитет, они почнасва па да калкулирав, пасови или назад, или до првог слободног играча, никакав ризик, жеља да се угрози противник поново. Туј су Шпанци покажале дека покрај огроман индивидуалан квалитет на малог Јамала, Дани Олма, Руиза, Вилијамса, Родрита, Морату, препороденог Кукурељу, имав и екстра-квалитет у вид на Ојарзабала кој што гу реши с’га утакмицу, па Микела Мерину кој ги реши Немци, Зубимендита и Начу кои с’с свое искуство су увек к’д улегнев унасале додатну сигурност у игру.
За крај – у ед’н мој коментар на ФБ беше спомнаја нешто около квалитет на две најаки лиге на свет (Примера и Премиер Лига), али не можу а да не кажу и дека су играчи од Саудиску лигу дошле у поприлично бедно стање, па дали т’ј играч се викаја Кристијано Роналдо, Митровиќ, СМС, Брозовиќ, кажаја би дека чак и Лапорт беше далеко од форму која га красеше у Манчестер Сити под диригентску палицу на Пепа Гвардиолу.
За две године е светско првенство у Америку, Канаду и Мексико, до т’га ќе уживамо у мајсторије на најбољи играчи у Лигу на шампиони, Премиер лигу, Примеру и Серију А.
Дамир Вујадиновиќ
