Нема ништо посекси од мушкарца кој знае да готви. Уствари, има. Жена која знае да готви.
2014 година беше, први деценије од 21 век, придобивке големи ако се најде партнер – не кој знае јајца да спржи, него кој ги еде жутке с’с вегету, не иде у теретану и не га отвара телефон с’с отисак од среѓан прст. Поверење беше отишло у неповрат, мода у курац, љубав у Малту.
Куде сви Турци, там и гол Асан. Идемо тој лето с’с пријатељке у Валету и тамо, место да си фатимо некога Италијана, загледују се у кувара на наш хотел, за кога непогрешиво знам дека е Балканац, али у прв момент по ништо не препознавам дека е кумановац. Збори он с’с акцент инглиш и од петни жиле се труди да звучи британски, али издава га начисто к’т му се јави на месинџер жена му и га праша што прави у сред трпезарију. „Еве, проверују колко степена е температура на кобасичке од зајца!“.
Најинтересан дел за Ерику е дефинитивно како се „односив“ ед’н према другога брачни партнери. На овуј ву се познава по очи дека одвај чека да се „прекине“ конекција и да каже „да цркнеш да Бог даде“. Само гу интересира зашто иде споро пребацување од његов на њојан банкован рачун. Флуктуација на заеднички платежни средства с’с симпатије од средњу школу, шармантно у пичку материну. Ти ‘рмбаш, ја трошу. И онакој плате на учителке су мали. „Ја неваспитани деца васпитују бре, док се ти чудиш кој фактор за сунчање користив Мароканке!“. Да, драги мои, живот е тежак у Куманово, нарочито ако имаш завршено менаџмент, не си имаја среќу да отидеш на проект и си принуден да трпиш критике од газде на кафане ако га савесно мењаш зејтин ед’н пут у недељу за „топле даске’.
Тој сабајле к’т га запази, искачаше од воду, Аполон и Дионис воду и вино да му носив, племе му ебу сексиљаво, па знаеше и како да гу протресе косу, како на рекламу за нивеу, оној капке к’т као случајно те испрскав док блееш од спидо купаќи па надоле. Ранобудник, одма ми га око фати. „Екскјуз ми, ду ју стеј ин дис хотел?“ – прави се на Тошо он, док ми гледа у тангу и си мисли дека сирене почнале да искачав од Средоземје. „Ај стеј јужали ин Куманово, дис ис темпорари“ – враќам му дрско док он посакуе да се отвори дупка у тија камења и да га г’лтне, или што би кажала онај његова, да га глитне. „Не се занасај много, него види што ми е овој на дупе, како ракче да ме уапа“ – викам му на наш дијалект, да га окуражу. Праву гу прву грешку занесена од његову ерекцију. Како не ми текна да кажу дека треба да ми се исцица некој отров од шкорпију меѓу цицке! Ебало те ракче. Али, пада и на туј фору. Коса му још мирише на кромид, осеќам се како дома. Не се плаши да изгори и ебе и под воду. Плутамо до мали пештере и не се срамуе да хрчи и прди док дремуцка и да пуши и да пие пинаколаде без кокосово млеко. Чист рум. Капетан на неверство. Џејми Оливер без говорну маану, Стивен Сигал с’с ножеви у кујну. Продукциски „Б“ категорија еротска филмска прича. Лоша глума, неадаптирано сценарио, јаки сцене на плажу к’т заврши с’с работу. Чекам га, како што чекале постари да искочи Емануела на прозор. Нема идење у његов изнајмен стан. Седам слични напатени душе како њега га чекав на по едно пиво пред спање и раскажување на авантуре од различни угостителски објекти.
Почна и да ми се поверуе за тија десет д’на. Ќе дојде онај моја. Ради деца. Знам бе, све е ради њима. Срам га ќе виду каква конџавила е, никад задовољна од таласи, поветарац, количину на песак, величину на сунцобран. Само боја на нокти ву се свиѓа како се уклапа у средину. Шифра ни беше Малтешки сокол. Никад она не би га протумачила, али стра га ќе га издаду. Дека сам помлада бајаги од њега и дека ќе му пишују у сред ноќ патетични поруке. Не е свесан дека само понекад може да му дојду на с’н. На јаве е он ипак заробен муж на жену за коју не смее да направи ориз с’с копани, него искључиво црно рижото с’с шкољке, а за деца палачинке с’с прелив од гоџи бери. За мене беше довољно да свари ровко јајце за доручак и да ми га излиже, сол од срнеќи леѓа.
Слушам с’га отишја у Опатију. Праќа ми некад слике како готви полугол, да пукне, још е згодан и сигурна сам носталгичан, али само за незабораван медитерански секс од туј годину к’т сирене искачасва од море, а учителке се боресва с’с е-дневник да пишев петке на лоши деца због шваљерај с’с туѓи татковци.
Авторот познат на редакцијата, но поради содржинската суптилност, го задржува правото да остане анонимен и да го користи името Ерика, а не Славица.
