За ванземаљца на почетак на школску годину све е подредено на славење на специјалан момент у живот на овуј посебну земаљску сорту – кумановци. Од куде ли му е тој дека за првачиња е тој д’н к’т нова генерација на будуќу дијаспору поваѓа на кондиционирање?!?
Ете, стигна ни (а, на среќу и – пројде) и т’ј свечан момент, д’н к’т у Куманово све застане и заврти се према – школе. Како и сваку годину, чете на свежо истуширани, испеглани и свечано облечени младунци се собере пред зграде наменети за такозвано образовање. Доведуев ги у свои нови кола, што ги паркирав куде стигнев (најчесто б’ш на места куде би младунци требало да проваѓав на пут до такозвану школу) још побројни чете на свечано пицнати, намиришани, подшишани и фризирани мужјаци и женке, најчесто родитељи на тија младунци; држив се специјално припремани слатки поздравни говори…Кафиќи и ресторани се пунив сас поносни фамилије и полу-фамилије, дечиња рипкав уз сокчиња, коле, пице и колачи, родитељи уз ракиичку, пофини пиења и мезе. Фејсбук сликичики на понос и славу. Углавном: све е подредено на славење на специјалан момент у живот, можда не толко на земљани, колко на кумановци: д’н к’т нова генерација на будуќу дијаспору поваѓа на кондиционирање.
Пред куре татино и пиче мамино е минимум тринаесе године на скоро свакодневно учење на нови знања и вештине, игру и заебанцију, дружење и закачке – накратко: привикнување на живот. Ќе ги опсипев сас математике, физике, хемије, езици, историје и хистерије; ќе ги учив како правилно да користив матерњи и татерњи език. Свашта ќе ги учив. Највише како да смислив начин да не работив ништо. Зашто тој овдека е најисплатљиво. А, повише од јасно е дека онија кои озбиљно га сфатив т’ј процес на „учење“, ед’н д’н на тија исти институције ќе им мафтав од автобус, воз или авион уз чао, пријатно, без до виѓења.
Мислу си ја у себе на глас, еее к’т сам ја на моју планету пошја у процес на учење…Сам, наравно. Куде нас за онога што га родитељи доведев прв д’н се мисли дека „не е сас сви“. Зашто ако му у тој треба помош или подршка, како на пример ќе дежура дан’с-јутре у длибок свемир. На просечнога земљанина так’в приступ према младунци им е стран, скоро па и настран. Али, у тој, како и у сам процес на „образовање“ се „крие“ есенцијална разлика измеѓу вас земљани и нас кои тој не смо. Да појасну кроз неколко прашања за вас:
Учив ли ги ваши младунци да не гледав дали е трава позелена куде комшије и дека имав довољно работу у свој двор?
Учив ли ги ваши младунци да не се такмичив сас други, да не им биде битно дали су први у нешто, него да им е важно да ги померуев сопствени границе?
Учив ли ги ваши младунци свак нов д’н да бидев боља верзија од себе, од онуј ичера?
Учив ли ги ваши младунци да препознавав баналан опортунизам и плиткост на прорачунљивост?
Учив ли ги ваши младунци да не га преќутуев оној што не треба да се преќути, без стра за свој „бренд“?
Учив ли ги ваши младунци да не се дружив сас некога само затој што би тој било добро за њин бизнис?
Учив ли ги ваши младунци да не правив услуге само затој што очекуев нешто за узврат? Онакој, трансакциски…
Учив ли ги ваши младунци да помогнев ако можев зашто тој е хумано?
Учив ли ги ваши младунци да не очекуев ништо и да не рачунав колко ќе треба/мора да им се врати покасно?
Учив ли ги ваши младунци дека е потпуно исправно да растуриш некој однос или пословну прилику за да се доследно живи у склад сас самога себе?
Знам дека не. Тој и не е работа на образован систем. Тој е, драги кумановци и још подраги кумановке – ВАША работа. ВАША одговорност. А, колко сте у тој успешни, тој ви знаете боље од мене. Посебно к’т се најдемо на плоштад куде Батка Ѓорѓију и гледамо програм кој, за наши паре, га сервирав тија некад’шњи првошколци. Или возив ѓубре. Или одржавав канализацију. Или градив театри и мали плоштади. Или крпив дупке на улице. Или организирав саобраќај и паркинг. Или ни држив говори за светлу, феноменалну будуќност која децениски кленѕа да стигне до туј.
Нова генерација, ете, пушти кораци у нов живот. Да се надамо само дека ќе иде сас мали кораци у прав, а не сас големи у крив смер…кој год т’ј смер бија.
ПРОДУЖУЕ…
