Вторник, 24 септември
Дека сода бикарбона и лимон су лек за све, мало морген. Почнасва да л’жев на тик-ток. И ов’ј морген, негде на пола од филџан, „јурна“ ми киселина, сас предупредување дека до пладне ќе се качи до грло и ќе пију рупурут, зашто на крај на месец ги штеду ѓумбир етерични капке у воду (направиле ги иљадо денара фармакомафијаши).
Мани оџаци, и олуци треба да се чистив. Голуби на комшу све запушиле. Не серев куде стигнев само они, и шеф ми е голем сератор. У сред одмор, што га зимам за зимњицу, не да се курчу по краци, прекинуе ме, „само“ да га замену до крај на недељу, зашто неодлучни сас жену му кој аранжман да га одберев за Банско, па да ги прегледав сви видеа и да гледав на раат Балкан трип тв док су деца у школу. Да даде Господ снег ич да не им падне, него на њега нешто друго, а на њума интернет.
Киселина е веќ у пик к’т, због обеќање од ичера, се јављам у старачки дом да закажу термин да си гу виду тетку ми. Онуј сас Алцхајмер. Закажуев ми у четвртак. Сигурно знаев дека воду дневник и дека сам њушкало. Мада, за спрат на кој су неарни сас здравје штитеници њини, не треба посебно развиено сетило за дезинфектанти. Од гимназију се јављав и за исти д’н закажуев родителски совет. Како да кажу, не можу, жена на шефа ќе брои ѕвезде на хотели б’ш к’т ви ќе решавате кое осигурање да га изберемо за деца.
Мусаку ќе праву. Не гу поливам сас јајца и не праву таратор. Некој у сред ноќ направија дупку у кисело млеко. А и не е добро за киселину. Чури рерна. Одмрснивач од Арис е најбољи, али некој интернет ѓавол и мене ме беше натераја да гу чисту сас соду и лимон, па с’га цел „аутфит’ за отварање на Денови на комедија ми мирише на 300 грама мељано месо, кромид и компир. Изнасам на терасу, тамо још повише чури. Тетка Суза прави слатко од зрели смокве. Пена још не искочила, а она се веќ кара сас Моцу, мужа ву. Тегле не ву ги измија у машину, летеја голуби цел д’н.
Профил „Старо Куманово“ објавија слику од ’80 од пред Дом на културу. Паркиран цитроен, марка Дијана, скоро осамена на паркинг куде што беше корзо. Не мислу на прошло време и градски саат без батерије. Онија блесави Ивана и Миро направиле много интересно видео за без контактно образовање. Дете ми е едно од онија без контактни генерације што дремев на телефони и ме прашуе дали е исто Бегалка и Ленче кумановче и у т’ј момент слетуе голуб на Моцу врз слатко од смокве и ја си сипују узо. Мора да сам загреана за вечер. Ако нема карта за претставу, бар да знам од што ми е киселина. У џеб га стави голуба што га утепа Суза. Писмоноша не е, али ќе га оставу на катну гаражу врз некој џип. Да се чудив каква нафрљотина е.
