Понеделник, 30 септември
Почна да свири ветар и време е да проверимо сас как’в арсенал на „амбасадор“ кебиња располагамо од лани. Да дигнемо још некој кредит ако су излитени. Влада се задужуе да гу оправи економију, али социјала гу чека левицу како Марија што га чекаше Бобу од војску. У шпајз нема брашно, гриз, палента, шикер, сол, оцат, зејтин, презла, ориз, вегета, фиде…следовање ако ни га купив пензионери сас ново покачење, можда и ќе нè биде. Лову ги пониски цене по маркети како којот брзу птицу итрицу. Никако да ги фату. Сметка никад не е помала од 6.000, за основни недељни потребе. Ништо Магдалено, избаци презлу и чувај буѓав лебац, избаци шампон за суву косу и стављај рицинус у брезу, избаци антибактериски сапун, и онакој више не треба да миемо руке свак д’н.
Пред да појду у авантуру на пазарење, „разгеле“ погледна од прозор да виду какво е време. На тротоар лега човек. Брзински размислују кога, освен брзу помош, да викам да ми помогне да га подигнемо. У тој време проваѓав авта и пешаци и подзастануев, али никој не застануе. Њујорк брате! А, брат, малко пинаја и заспаја. Буду га док да дојдев доктори и давам му воду. Сака да умре, а ја му викам дека куче од буве не умира. Пуританци ќе ме растргнев на фејсбук. А, он ми завикаја – не само од буве, ни од гројзе не се умира! Камала кучка престана да лае. Праву менталну забелешку за награду да ву однесу остатци од ручак. Проваѓа едно девојче, убаво васпитано и заедно га стављамо да седне барем. Што е право, право е, брза помош одма дојде. Само да не га однесев у старачки дом! Ќе кажев Магдаленино масло е и овој. Тестира нè кучка колко памперси на д’н може да сменимо, а кадар способан, ама неинтервјуиран остана. Прашања ги чека на мејл како професори известување дека ќе добиев плус 230 денара. Гаси интернет. Али, прво гласај за Карлеушу.
Да не се л’жемо, најважно за кумановци е кој га организира настан. У Криву Паланку на Северину, како што читасмо и туја, на Плоштад, људи од целу државу дојдесва да га испоштуев градоначалиника и на так’в начин да му се захвалив што гу направија Воденицу, а не да се правив рокери што се к’лнев дека не знаев колко ликра има у хулахопке што ги носи на сцену дотична госпоѓ(иц)а. Па, и Бијело дугме е имало лирику: Nije ljubomora, nije ljubomora, nije ljubomora, ipak reci, a koliko si ih imala do sad. Според коментари на Горилу, Оливер Драгојевиќ е наш „липи анѓео“, Оливер Мандиќ никад не би дошја за ослободување на град како што е Куманово. И затој, од понудени, ми мора да гласамо за Лепу Брену за четири особе. Такви смо си. Нема мото фест и гитаријаде свак месец. Треба да се мисли и на буџет. Исцрпени смо од реновирање на Соколану, спортску салу и мал плоштад. Јелена откако е без фудбалера ќе пева (?!?) и за суму од две ненаправени улице у Бабин Дол. Мислите малко.
Не стигнују да отиду до месару. Шефа га боли зуб, отекја му образ, незгодно му да иде да пушти плату. Маскирам се у незаинтересирану кумановку од женску групу и иду да однесу чарапе за сви штитеници на старачки дом. Три за сто. Дречаве боје на виножито.
