Ванземаљац (42)
Моли се некоја добра душа да ми гу стави главу измеѓу две даске, онакој, на мои преубави образи од леву и десну страну, да ги изврже сас бодљикаву жицу и добро да стисне. Ако ми и закове некоју шајку, акупунктурно, куде било на кундалини меридијан, ќе биду захвалан. Зашто?!? Не виду друг начин да стигну до тој стање на свест у кое ќе га разберу ов’ј граТ, жими мајка…
Не разбирам, ебаја ме шишмиш ако разбирам како!?!? Како Куманово може суверено да га држи пето место на листу на најзагадени градови на планету?!? Како, к’т е повише од јасно дека е циљ да се биде победник! Која е смисла на т’ј натпревар, ако не е да се биде прв? Што се чека?!? Ајде, упрегните ги снаге, нека горив шуме и ѓубре, нека течев мазут и машинско уље од покварени пеќке – треба да ги удружимо напори, прво место не е толко недостижно! Што кој кур мултимилионски кинежански, американистански, индијански и остали градови, ово, оно?!? Воду може да ни носив! Има да смо први! Од ИНАТ!!! (С’га ви скандирате: И-НАТ, И-НАТ, И-НАТ!!! уз френетичан аплауз).
И т’ј што се сетија ноќе, на температуре на смрзнување да ги пере улице и да га АЕРОСОЛИЗИРА ваздух…што сака т’ј? Нобелову награду за играње цупала?!? Па како ноќе ќе се вежба дрифтање сас кола по смрзнат аеросол, да ти ебу аеросол!?! Проклизнување не е уметност, дрифтање е! Освен тој, како да постанемо светски прваци у загаденост ако га користимо тој глупо средство за дезинфекцију и дезодорацију на ваздух и површине у кујне, купатила и домаќинства, површине у болнице, хотелиерство, теретане, салони за лепоту, авта, авиони, у јаван превоз и – замислите само – за дезинфекцију на клима уреди! Бог да чува…Ќе га асепсолизирамо и аеросолизирамо мал плоштад и ноќе ќе играмо хокеј, трењирамо уметничко клизање, некад, к’т ќе се нивелира. Значи никад. Још само фали да му падне на памет на тога кандидата нобеловца да га растера загаден ваздух сас ватромет. Упс, па чекај малце. Имасмо и ватромет пред некој д’н. Е, јеби га. Ондак с’га мора да бидемо још пожестоки ако сакамо прво место. А САКАМО!!! Такој ли е кумановке и кумановци? (С’га ви: Такооооој си е!!! уз френетичан аплауз).
Исто такој, молив се сви кои имав гуме и употребено машинско уље да га фино-лепо донирав на НУЦК „Трајко Прокопиев“. Ќе направив повишекратно добро дело: палење на т’ј „вишак“ ќе ги загрее и публику и изведувачи на настани, а ќе придонесе и на наши гигантски напори на пут до освојување на планетарно прво место. Може ли, кумановке и кумановци? (С’га ви: Можеееее!!! уз френетичан аплауз).
И, док не сам забравија: следеќи, петстошести пут, к’т фондација за губење на време и претпрање на паре ќе организира ултра-мега-гига-турбо прославу на плоштад, како Бога ве молу – не му давајте микрофон на видљивога Невидљивога у руке. Јасно, ако е т’ј исти невидљив видљив. Не знае човек што е разглас, еби га. Одра се од викање. Такој ли е кумановке и кумановци? (С’га ви: ќутите и гледате у мобилни, куцкате нешто у вибер групе и ни да ме погледнете).
Доста сте ми. За дан’ска. Време е за каФучино и жуту. И, наравно, маштање за омиљену кумановску женку. А, и танцуе ми се. Онакој, празнично, загадочно…
Продужуе…
