Понеделник, 25 ноември
Д’н на благодарност у Америку. Фамилија Смит, од Охајо, пажљиво га буџетира празник. Кило ќурка е около 14 долара. Уз сос од брусницу и жалфију, пире од Ајдахо компир (пандан на наш паланачки) и питу од јабуке (непандан на наши ресенски), пиење (не печев ракију, мора некое европско вино да набавив), добротворни прилози за извидници и Индијански резервати – искача им негде 500 долара за продужен викенд, сасве цимет за у кафе у декември, за да им га намали шикер у крв због стање на кредитну картицу.
Вторник, 26 ноември
У меѓувреме, фамилија Стојановски од Куманово се „сабира“ около печену кокошку, не затој што има некој повод за благодарност, него што тате фатија на спортску и треба да се прослави како доликуе. За батаци се тепав деца, крилца ги увек глоѓа баба сас златан зуб, а од бело месо ако се направи пилешка чорба за јутрето, благодарни су ву сви на невесту исто како што смо благодарни на политичари кои га решавав прашање на загаденост.
Среда, 27 ноември
У меѓувреме, у Рајкову куќу нема вода три д’на, а у Совет се бие битка дали е валидна одлука за нумерирање на фенси апартмани на булевар и дали треба да се дадев још пола миљон денара на полуприватни спортски клубови и здруженија наредну годину. Аматерско фудбалско друштво Сенегал не е ни аплицирало у општину, а веќ ги има донирано сопствени средства од чланарину за разни хуманитарни акције. Шта ќеш?
Четвртак, 28 ноември
Од седницу на Совет дознасмо дека ФК Башкими, како приватан фудбалски клуб, добија 400.000 денара. Српски Вез мудро ќути и везе ги следеќи проекти. Одвај чекам да дојде на ред Фондација да ги оправда паре за 400.000 денара за пет хита на Владу Јаневскога и 3.000 евра за „Бисер балкански“ на Тамару. Појачани полициски патроле у попладневни саати. Слави се д’н на независност на Албанију. Делије мамурни, славив победу над Штутгарт и загадено е бре и Камала е засипната и никој не обраќа пажњу. Тој су само заставе. Наше су заставе увек исте боје, у њима љубав царује. По некој таксист искоментира дека так’в ни бија к’смет и дека иншала ќе биде боље. Можда нов организациски секретар на СДСМ ќе организира прес на кој позади њега ќе климав сас главу под-секретари на месни заеднице на његову изјаву „најостро го осудуваме дивеењето на бе-ем-ве-ата низ градот по повод независноста на соседна и братска Албанија“. А, можда и нема. Све е хипотетички у гратче наше убаво.
Петак, 29 ноември
И америчко и македонско просечно семејство живив од плату до плату, али њини Владе нудив решења за глобални проблеми. Нудив много, све нудисти, што вика Коки од Нема љутиш. У Америку правив самити сас шведски масе за лидери кои доваѓав сас приватни авиони. У Македонију е како он’ј босански виц – који ба смог је смрдљивији? С’мог или с’твог?
Не е битно дал’ се молимо или клањамо, битно е љубав да поклањамо. Ќурка или пилешко, „берем“ ед’н пут недељно, да најдемо начин да га стегнемо каиш, док га сви политичари олабавуев. Стомак и цицке раснев у благостање. И уши и нос. Ако некој л’же. А, л’жев сви.
Не се секирајте кумановци, можда нема да бидемо како Сицилија украсени за претстојни празници, али затој ќе бидемо „коза ностра“, прошарани сас разни знамиња, сас наше уникатно немогуќе да се рециклира ѓубре, кое плови накуде Егеј, док шатке му скандирав „цела да е“.
