Повлечена сам, незапазива тотално и на улицу и тамо куде што работу, свесна дека позади грб ме исмејуев и викав ме старомодна, несредена; дека превртуев с’с очи к’т улегну у канцеларију и ги прекину у најслатко оговарање, зашто знаев дека нема шансе да им се придружу. Ќутив кучке и мислив ќе ме повредив ако ме кажев „онај стара девојка“. А, к’т би само знале што мислив њини мужи за мене! Али, редно е прво да се претставу. Имам 32 године, још не сам гу фарбала косу, а до триесту годину гу миеше редовно с’с листови од ора, па ми сија како оптимизам у фразу „silver lining“. Облине ги крију како змија ноге, сас широки кошуље и панталоне за кои викам дека една шнајдерка ми ги крои у Којнаре. Лице га праву бледо али без јапански нацртани веѓе, нарочито лева да не ми биде подигната, а уста не ги црву с’с кајсија зрела кармини, него на дневну базу еду некој евтин сјај – довољно да фату рак к’т напуну 50. Цицке ги стезам колко можу сас прслуци од Биброк, а козметичари ги избегавам како скутери без кациге што ги избегавав полицајци на булевар. Све у рок службе: да се маскирам довољно добро, за да можу на миру да ги посматрам сви около мене и да га креирам алтер его Ерика, док околина мисли дека сам тамо некоја Славица.
Никој не сумња у паралелан живот на едну досадну уседелицу која редовно га исфрља ѓубре од стан у кој живи сама, не наручуе гардеробу на интернет, не иде на театарски премиере за да не гу сликав у фоаје, грицка нокти и купуе бикчиња на попуст. Доста смело нели, за град што е надалеко познат (само) по суџук и мезал’к, уствари граТ у кој има потиснати жеље да се живи буран сексуалан живот што нема да се заврши на Студену воду и најважно од све – ќе остане тајна. Овој ќе биде фељтон за авантуристички акције што гу одразуев слободоумност и разновидност на „дискретни“, врели „односи“ с’с различити типови на мушкарци од наш граТ. Ај да не кажу шваљерај или курварл’к, ама кажа га. Или да не кажу, овој ќе биде летња хроника за сви кои прижељкуев макар да прочитав сочни прикаске (ако веќ не онодив онолко колко сакав), у кои, наравно, нема да дозволу да се препознаев ликови за кои понекад сакам да су биле само фикција. Нека биде уствари како блог за истомисленици кои копнеев за побогат сексуалан живот, али мора да га чував скриен због „општествени очекивања“. Док некој не се заљуби у њима, па им га упропасти живот. Тој се вика док не пукне тиква. Дихотомија измеѓу конзерватизам и блуд може да биде и емотивно деликатан чин, меѓутим страсти к’т букнев, а адреналин се качи на некое „забрането“ или јавно место, ондак за просечно згодну жену дихотомија се претвори у диКотомију, најчесто у три тома. Скандинавски либерализам у мушко-женски односи не постои у ов’ј граТ. Или ебеш нешто на страну, или те ебев на сви стране, а највише дома. Овој важи за тија што су у брак. Нарочито за њима. Ајде, с’к, ви политичко коректни поштењачине и морално узвишени суштества, одржите едну лекцију за успешни везе кои не се засновав на материјализам или психолошку надмоќ у едну везу, искључите нотификације за овакви срамотни текстови и … ебите се.
Значи, с’к к’т останасте само нормални и нормално напалени на кои, пред све, ќе им биде забаван ов’ј фељтон, време е да почнемо. Још док учеше средњу у економску, бидна ми јасно на што се палив мушки – ученици на чепле, професори на туѓи жене, а женски – ученичке на професори, а професорке на професори од други школе, по могуќност по исти предмет. Много просто. Само што 2007 година беше, табу теме претендирасва да бидев далеко у прошлост, куде што ги закопасмо сабрана дела од сестре Бронте и куде што никој више не се сеќаше на витешки потези на освајање с’с шарм, интелигенцију и титулу. У школско ве-це бесва се целивале две девојчиња, а уредну видео снимку им направи дечко од клас, будуќи ИТ менаџер, с’с највише бубуљице по лице. Шокантну снимку гу сачува за себе како најголем трофеј у своју бирократску кариеру. И да гу сподели, никому ништо. Време на предрасуде беше далеко позади нас, доваѓаше време у кое родитељи бесва поносни ако створиле нешто кое ќе си се „осеќа“ како си сака, а не на кое они ќе му наметнуев полови обележја. Ја сакаше да биду права, онаква ебазовна жена, пожељна искључиво за мужи и на туј жељу поработа све до факултет, к’т почна да се упуштам у експлицитни везе с’с, углавном, тазе оженети. Шаховски потез, признајте – ем ја да си имам време за учење, ем они да си имав на кога да кажуев дека жена им е или болна, или не уме да готви, или не гу бива за онуј работу или ги вара, ама ради дете се трпив, још само малце, док не дојде и друго дете, па среќа што не се иде у војску, док не се направи банкет и т’к да се оставив, а иначе зборив само службено и деца, несудени војници с’с тетоважу ЈНА 82 га гледав све тој и га пресликуев после у свои бракови. Акумулацију на погрешни одлуке увек гу прва осети особа која нема везе с’с донесување на одлуке. Али овој треба да е далеко од сви патетике и да се посмеете на тој колко може да биде одбиван за секс некој кој има поголем нокат на мал прст од ваш, некој кој е стварно убеден дека големина куде жене не игра улогу, некој кој се прави паметан, а нема појма дека жене се ебев к’т посакав, а мужи к’т можев, некој кој се труди да остави утисак подугачак од седам минута, некој кој мисли дека може да ги купи тија седам минута с’с шампањац у половну ибицу и некој кој само сака да те гледа док се самозадовољаваш на испуцану кожну гарнитуру налик на продуцентску за кастинг на менхетенски секс и град. Нека бие, нека бие у следеќу прилику, шофер на камиони низ Европску унију…предај царе војску, ќе пуцамо.
Авторот познат на редакцијата, но поради содржинската суптилност, го задржува правото да остане анонимен и да го користи името Ерика, а не Славица.
