…Ееее, кумановци, кумановци…која сте ви екипа…Али, к’т би биле другачији – па за што би ја пишуваја?!? За невидљивога градоначалника и булументу на какви ти не директори на шаховску таблу на јавни службе и институције?!? За проблеми на старачки домови и очајну бригу на њини станари?!? За уписи у школе?!? Јавни (не)работе?!? Одржавање на улице?!? Ма, дајте молим ви се…
Драги суграѓани, еве к’лну се у неродени деца дека план ми беше да пишују за супер-моќ на кумановке, али – како што у ов’ј граТ најчесто и по правило бива – нема га т’ј план што може да се изврши и/или одложи у недоглед. Освен тој, у недељу сам се (немам појма како, мада сумњам на одредену количину ракију од претходну вечер) нашја на бувљак. Сви знаемо дека бувљак е место на кое мора од време на време да се прошета. На мене ми е тој место не само локација која гу потврдуе тезу дека туѓо ѓубре е нечие богатство, него и полигон за истражување на земаљско понашање, да не напишу: земаљски идиотарије.
Тамо има све, тој е ноторан факт, АЛИ: да се најдев употребени уреди за складирање на дигитални податци – што би се кажало на кумановски „хард диск“, а на моју планету „велепамтило“ – тој напросто е преизазовно да се пропушти. И такој, купу ја такви пет комада за 400 денара (без ценкање; овуј кумановску вештину још не сам гу савладаја, па да не се брукам). Одвај дочека да ги споју на своју технику што чита и оној што земљани мислив дека е заувек избришано. Четири од пет бесва тотално ѓубре. Пети, иако најмал „хард диск“ беше – РИЗНИЦА.
Ако занемаримо куќни снимке сас сексуални активности на некад’шњега сопственика (кои бесва, успут кажано, интересни колко и документарац за коцкарски навике на орангутани), ед’н документ беше непроценљив. Одвај чекам, чак што више, да га презентирам на Свемирску академију, некад к’т ми се насмее Створитељ и избави ме од овој зло…(амин).
Значи, сопственик на т’ј „хард диск“ бија угледан члан на едну од неугледни политички партије кои дрмав сас граТ. И, како е ред и обичај, (а да не се заебавамо: и ДУЖНОСТ на таквога угледнога члана) он пажљиво ги надгледуваја, запишуваја и известуваја за движења на своега првога комшију. Извештаи не ги праќаја по интернет. А, не! Тој не е довољно конспиративно. Очигледно су принтани и достављани на руку на другога угледнога члана, задуженога за читање.
Наравно, довољно дугачко време сам овдека да знам дека е вишеструко корисно малко да се искриви истина, па нека не ми се замери што не пишују тачни имиња, адресе и користу заменски…Еве како изгледа так’в просечан недељан извештај:
“ТАЈНИ ИЗВЕШТАЈ“ – (само за плави очи): Комшија Бране – Операција „Непријатељ пред врата“
Известуе: Зеленко
Датум: Непознат, али сумњам дека е четвртак
Контекст на операцију:
Комшија Бране, изгледа покушуе да га скрие свој прав карактер позади свакодневни работе, али мене не може да ме превари! Сви тија идења, доваѓања и мистериозни посете упутуев на длибоку заверу. Почетна сумња се појави к’т ги комшија замени кључеви на браву три пут у едну недељу – никој кој нема што да сакрие не би га тој напаравија.
Д’н 1: Уочување на рутине
06:45 – Бране искача од куќу. Иако е облачно, носи наочаре за с’лнце. Јасно е дека нешто крие – вероватно очи кои испраќав сигнал на шпиунски сателити.
06:46 – Ѓубре га носи у канту. Сумњиво е тој што тежи тачно 4,2 кг. Права тежина на ѓубре на просечнога човека би требало да биде меѓу 3 и 4 кг. Могуќе дека е скрија документи.
07:00 – Иде у пекару по леб. Сви знаемо дека леб не ни треба свако сабајле! Кој „тајни код“ га разменуе сас пекара?
Д’н 2: Понашање на гости
18:15 – Доваѓа црвенокоса жена сас чад’р, а киша нема. На чад’р су запазени натписи „живот е чоколада“. Прикриена порука?
18:16 – Донаса кутију. Бране гу прима сас преголем ентузијазам. Кутија има ознаку „компир“, али чују тропкање однутра. Што год да е унутра, не е компир. Претпостављам дека е микровалан трансмитер.
19:00 – Гостин си иде, оставља траг на тепих у облик на букву „W”. Случајност? Не би кажаја. Очигледно се работи за кодирано писмо кое Бране мора да га дешифрира под изговор дека теписи су за прање.
Д’н 4: Неочекувани настани
11:30 – Достављач на пицу доваѓа сас пицу без кашкавал. Никој нормалан не поручуе пицу без кашкавал. Прашање е, куде е кашкавал? Дали достављач е пренеја шифрирани документи у тесто? Прату га тесто.
13:00 – Мачка од комшил’к проваѓа преко двор на Бранета и оставља мртвога голуба. Види се дека мачка е обучена за доставу на тајни поруке, а голуб – па, он сас обзир на израз на лице на Бранета, е бија неопходан жртвен пиун. Жртвовање на голуби, како што ни е познато, е традиционална метода на шпиунажу.
Д’н 5: Врхунац на сумње
06:00 – Бране иде у продавницу без торбу. Враќа се сас торбу, али купуе само јогурт. Јогурт, очигледно, не е истински циљ на мисију. Претпостављам дека е у торбу мини-дрон или можда генератор на лажни податци. Треба да га погледам т’ј јогурт подетаљно. Можда е тој кисело млеко за препречување на сигнали?
08:00 – Комшија почнуе чудно да ги тресе теписи на терасу. Тепих сигурно крие некое софистицирано оружје за масовно сметање на сателити.
Закључак:
Комшија Бране е видљиво мајстор на камуфлажу, али не може да га надмудри мое оштро око. Препоручују хитно да се делуе – можда и да се подвргне на саслушање под строги услови (како што су предугачки прашања за његови омиљени пекарски производи). Постои могуќност тој да е дел од меѓународну заверу, или још полошо, организацију за илегалну трговију на пице без кашкавал.
Потпис: увек веран на нашу партију – Зеленко
Ееее, кумановци, кумановци…која сте ви екипа…Али, к’т би биле другачији – па за што би ја пишуваја?!? За невидљивога градоначалника и булументу на какви ти не директори на шаховску таблу на јавни службе и институције?!? За проблеми на старачки домови и очајну бригу на њини станари?!? За уписи у школе?!? Јавни (не)работе?!? Одржавање на улице?!? Ма, дајте молим ви се…
ПРОДУЖУЕ…
