Знам дека ве заболе, меѓу све остало за што ве заболе, кххм…уво, па и за с’лнце – али! Дан’ска, према овуј глупу планету појде не преголема, али довољна количина на сл’нчеву масу и малко к’т ви гу заљуља атмосферу – верујте, ќе осетите. Мои фино подесени, чак што више, ист’нчани сетила веќ га осетисва тој. Затој што – сануваја сам га синоќ најбрљив с’н.
Сануваја сам дека сам кумановски газда.
Значи, у с’н ми се јављав од банку и викав ми дека на сметку ми легнале сто иљаде паре. Ваљда ми ги пратија Створитељ, појма немам. Не е ни битно, заболе ме оној уво од прву реченицу и викам си – у С’Н, наравно – супер, што с’к сас тија паре? Да си купу џип, а? Харли Дејвидсон, а? Да гу воду омиљену кумановску женку у Банско или Грчку или у Соко Бању? Да ву купу, не знам…наочаре за с’лнце, фастани, капути, шминку, ташње, шешири, сви ствари што ги сакав женке? Да си купу нову трењерку, дизајнерску, дабоме, наочаре да ми одговарав на ципеле? Да часту све живо у локалну биртију?
Ма не. У с’н бирам да отвору бизнис. Как’в бизнис? – е, тој е прашање у туј мајку на сви с’нови. Како што веќ знаете, време у с’нови не игра битну улогу, али ептен га имам потрошено док не сконта дека мој идеалан бизнис е: производња и продажба на маџун!
Разлог е повише од јасан: живу у град у кој (тој одамна га апсолвирасмо, нели), мужјачки полни орган е дел од сваку реченицу и поговорку, у град у кој шваљерација е друго име за редован сексуалан живот, у кој и женке имав исти пориви како и мужјаци и, накратко, у град у кој секс е нешто на што се свак фали или жали. А, маџун е, како дознавам од интернет, нешто како афродизијак, значи и укрутуе и влажни. Логично закључују, т’ј бизнис е како да уложу у породилно или гробишта – нема да нема муштерије. Маџун е решење!!! Сас обзир дека овија две тражив одредени експертизе (не викам дека ги немам, само немам ги на С’Н).
Океј, почну да мислу како да се организирам. Како се прави маџун – немам благе везе. Не е ни битно. Имам (у С’Н) Трајка, кој сигурно знае некога кој познава некога кој знае. Ако не знае Трајко, знае Славко. Али, битно, ја ќе основам фирму која ќе се вика „Интерпланетар маџун“. Ако ми затреба некоја државна дозвола, под услов да не може без тој, ондак поштено ќе гу тражу. Имам идеју како да ми изгледа етикета. Али пошто (у С’Н) немам појма како тој да се дизајнира и брендира, знам дете у комшије кое се игра на компјутер и уредно ќе му дам пар стотке паре, да не испадне дека сам циција. А, ако се малецак нешто курчи дека не знае на што конретно ќе ставља етикете, имам одговор – ај ти не се секирај, знам си важно ја. Мада, не знам. Некој сигурно ќе ми каже дали е боље у стакло или пластику. Амбалажа? Што знам. Мене тој ништо не ми значи. Там’н и да пишуе ручно „Интерпланетаран маџун“ – ај б’ш да виду кој нема да се усуди да га купи. На мене ми е свеедно, битно да почне продажба одма и да почнев да се враќав паре. Устостручени, пихххх, па како „друкше“? И град да збори колко сам успешна фаца!
У С’Н ме прашуе ед’н познаник куде ќе се рекламирам сас мое интерпланетарно чудо. Малко ме зачуди. Зар на так’в производ уопште му е потребна реклама?!? Па тој се само, преко интернет, продава; паре падав од небо. Али еба те, па ја (у С’Н) немам појма како се работи на интернет! Значи, мора да ангажирам некога да ми прави интернет страницу и продажбу? Какав глупи маркетинг!?! Ма, комшиско дете сигурно знае некога чудака од клас кој ќе га прави тој за сладолед. Што се па ја оптеретују сас глупости…свашта.
Уствари (закључују у С’Н), па може да се продава на пазар на почетак, а после к’т се прошири глас, ќе видимо. Не само што знам, сигуран сам дека ќе најду некога кој за ситни паре ќе се смрзнуе на штанд, а још к’т му обеќам дека заработка ќе му расне уз продажбу – ај да га виду дали нема да се смрзнуе и презнојуе! Знам барем два социјални случаја кои ќе ми работив бар за храну. Е па, газда ли сам, кур ли сам?
За све имам решења. Уз тој и евтини…Кој зне, можда сас такво познавање на претприемништво ед’н д’н ќе постану и министар! На нешто! За све ме бива!!! За преЦедника, ебем ти!!!
Разбуди се, не презноен, него пливаше у воду. Да га ебу, постанују кумановац – на тој прво помисли. Згрозен, потегна од флашу сас жуту, што за свак случај (како на калуѓерке до руку кондом) ми се наваѓа на дофат. Одма седна и све запиша. У случај да ми Створитељ, наместо спасилачку мисију, стварно прати иљадници паре, а ја забраву да се погледам у огледало.
Продужуе…
