„Книгата очи нема, а очи отвора“, рекол некој мудрец, препознавајќи зошто човекот многу одамна почнал своите мисли, знаења, искуства, согледувања, да ги запишува дури и на камен, по ѕидови на пештери, а потоа и на пергамент, па на хартија, сѐ со цел понатаму тие да послужат како „очила“ за јасен и изострен поглед кон човековата душа и кон животот.
Затоа, од памтивек читањето е неопходно. Тоа е едно бескрајно училиште кое нѐ прави попаметни, поумни, помудри, поснаодливи…
Книгата нѐ води до себе си, до самоспознавањето, нѐ води и до најблиската релација и до најдалечната точка во Космосот…
А кој не сака да си ја пронајде вистинската книга? Една книга, макар и да би му помогнала на само еден читател, верувајте, таа е највредната книга на свет!
А, секогаш кога нешто читаме, ни се чини како да ни е познато, веќе видено, слушнато, како да сме го доживеале, ако никаде на друго место барем во нашите фантазии и во срцето.
Тоа е затоа што се сплотуваме со неа и имаме чувство како да сме во свој свет. Па, не туку така е речено дека е најдобра пријателка.
Дружењето со книгата е секогаш од корист и е бесценето.
Но, во што е разликата?
Разликата е само во тоа да се прави паметен и интелигентен избор што (да) се чита.
„Плоштад“ за своите читатели ја додава рубриката „Читаме со вас“, во која секој четврток ќе ве насочуваме што да си изберете за читање, а тоа да биде и наше и ваше целосно задоволство и да нѐ упатува во нови сфери, од кои заедно ќе црпиме визии и нови вдахновенија.
Препорачаните книги ќе бидат достапни во ЈОУ Библиотека „Тане Георгиевски“
(Е-пошта: info@bibliotekakumanovo.mk)
Честа да ја отвори рубриката ѝ припадна на читателка која книгите просто ги голта, а нејзиниот псевдоним, е „Дита Краус“ (како библиотекарката од Аушвиц).
Таа како свој прв избор ја предлага „Добра и лоша“ од актуелната британската новелистка Алиса Фини.
„Et, voilà“ би рекле уште веднаш Французите, или она „Oh là là” со одушевеност, на крај на прочитана одлична книга.
Читаме со вас!
Препорачана книга: „Добра и лоша“ од Алиса Фини
Понекогаш, лоши работи им се случуваат на добри луѓе, па добрите луѓе се принудени да прават лоши работи.
Дваесет години откако едно бебе е украдено од количка, една жена е убиена во Дом за нега на стари лица. Двете злосторства се некако поврзани, а една добра/лоша девојка веројатно е клучот за откривање на вистината.
Едит можеби ја прелажале за да ја пикнат во Домот, но сега, на осумдесет години, го планира своето бегство.
Пејшнс работи таму, па така и се зближува со Едит, како со сродна душа. Но, Пејшнс ја лаже Едит речиси за сѐ.
А, и Едит не е безгрешна. Токму затоа, нејзината ќерка Клео, воопшто не зборува со неа.
Со низа причини да не си веруваат меѓусебно, овие жени мора да решат една мистерија, во која има тројца осомничени, две убиства и една жртва.
И ако ја решат, можеби ќе откријат и што се случило со исчезнатото бебе, мајката која го изгубила и поврзаноста помеѓу нив.
Ова е трилер во кој никому не може да му се верува…
***
Ја препорачувам бидејќи е необичен трилер, исполнет со емоции. Секој лик има своја мрачна страна (свој „демон“ што постојано го демне), а сепак толку безопасна. Особено ме фасцинира соголувањето на душата на ликовите, грижа на совеста, минатото од кое не можеме или не сакаме да се разделиме, а нѐ јаде до срж. Различни профили на луѓе, а сепак имаат нешто што ги поврзува.
Сите го почнуваме животот како бело платно, пред светот да нѐ наслика со мисли и чувства за кои се преправаме дека се наши.
Сите сме детективи во приказната на нашиот живот, бараме траги зошто сме овде, ја бараме целта на нашето постоење, кои сме и што сакаме да бидеме.
Сакам книги со хепиенд, сепак верувам дека после секое лошо мора да дојде и доброто.
„Дита Краус“
